Sarah en Tanya in Mexico van september 2016 tot januari 2017

Hola Belgica!

Mexico is muy chido! Een van de eerste woorden die we hebben geleerd van Clarissa bij onze aankomst in Mexico City. Het betekent cool, leuk. We werden  overweldigd door het land vanaf de aankomst in de grote stad tot het verblijf in Artesanos. Onze eerste dagen in Mexico City zijn we enkele toeristische dingen gaan doen waaronder de piramides van Teotihuacan . We waren helemaal verbrand maar het uitzicht maakte het goed. Daarnaast zijn we naar het museum van Frida Kahlo geweest. Deze wordt gezien als een grote kunstenares in Mexico ze staat zelfs op de pesos.Ook was het nationale feestdag de dag nadat we aankwamen. Veel volk, vlaggen en militairen op straat!

Er zijn veel gewoontes en gebruiken die we in Belgie niet voor mogelijk kunnen houden. Zo zijn de metro-wagens gescheiden in  een afdeling voor mannen en een voor vrouwen en kinderen. Dit wordt streng bewaakt door militairen/politie. Ook hun liefde voor gelatine begrijpen we niet helemaal. Bovendien worden we constant nagefloten en bekeken. Westerse mensen zijn exotisch in Mexico. Als je onopvallend wilt reizen is mexico geen goede bestemming :p. Ook het eten daar moeten we nog wat aan wennen. Denk: veel mais, tortilla`s, en vlees! Als vegetarieër eet Sarah vooral kaas en… meer kaas. Het fruit hier weten we wel te smaken! Zo een zoete en sappige mango`s, meloenen, avocado`s, cactusvijgen,…

Vrijdagavond de 17de zijn we met de bus van Mexico naar Guadalajara gereisd. Deze stad is de tweede grootste van Mexico en ligt op drie kwartier rijden van ons huisje.  Daar is Arthuro ons komen ophalen. We vonden het heel spannend om naar Artesanos te gaan omdat dit de plaats is waar de kern van het project doorgaat en waar we de meeste tijd zullen verblijven. `S ochtends zijn we gaan ontbijten bij Arthuro en zijn familie en hebben we ineens ontdekt dat een onbijt in Mexico staat voor een zware vettige warme maaltijd waar onze magen nog aan moesten wennen. Daarna hebben we ons gesetteld in ons huisje (dat verrassend genoeg heel proper was) en hebben we de familia flores leren kennen. We hebben ook ineens hun 2 chiuauas leren kennen en de dag erna is het vrouwtje  bevallen van nog meer chiuauas. Ook bij de familia Flores kregen we een typisch Mexicaanse maaltijd aangeboden. Ze zeggen hier niet voor niets `Mi casa es tu casa`.  We kregen pozole: een soort soep met vlees en botjes in. Het is…wennen. De dagen erna hebben we nog kennis gemaakt met andere betrokkenen van het project: Dona Luz (Artesanos), Esperanza (Lomas) , Riki (een Mexicaan die Nederlands kan, wat een verademing!) en Paulina (een vriendin van clarissa). We werden overspoeld door steeds nieuwe mensen en ons Spaans werd zwaar op de proef gesteld :p .  Zo hebben we in half Spaans, half Engels ontdekt dat de favoriete bieren van België bij de Mexcianen Carousel, Duvel, La Chouffe en Karmeliet zijn. Woensdag zijn we ook al gaan feesten en hebben we ontdekt dat Cumbia (typisch Latijns-Amerikaanse dans) een must is in Mexico en hebben het onze uitdaging gemaakt om dit na de vijf maanden te kunnen dansen. De feestje zijn hier heel leuk! Nog opvallend: bieren drinken ze hier in flessen van anderhalve liter! Om even te bekomen van de drukte zijn we een dag naar Tlaquepaque en een dag naar Gualadajara gegaan. Iets toeristischere stadjes. Lees: minder nagefloten worden ;).

De week erna werd het tijd om het project op te starten. Hiervoor zijn we flyers en posters gaan afdrukken in Guadaljara. Hiermee hebben we reclame gemaak in de drie dorpen waar we activiteiten met de kinderen gaan doen. Lomas, El Eljdal en Artesanos (waar wij wonen). Ook hebben we al een eerste week spelletjes achter de rug. Zoveel kinderen dat al kwamen meedoen! Telkens tussen de 8 en de 14. Bij het knutselen waren we plots zelfs met 30 kinderen! Enkel bij de tieneractivitiet waren er maar 4. We hadden wel al zoiets verwacht gezien kinderen hier op die leeftijd al meer verantwoordelijkheid moeten dragen dan hun leeftijdsgenoten in België. Wel zeer leuk om eindelijk te doen waarvoor we naar hier kwamen! Maar ook hier merkten we weer hoe moeilijk het is om Spaans te verstaan van de kinderen. Zo snel dat die praten! Al een geluk helpen ze ons maar al te graag.

3 weken later..

Ondertussen zijn we al helemaal ingewerkt! Artesanos voelt al helemaal onze thuis en ook de families voelen al echt als familie, zo vriendelijk!

Na de twee drukke introductieweken door Clarissa hadden we eindelijk een rustig weekendje. We hebben ‘el mirador’ bezocht, een park in Guadalajara met een supermooi uitzicht over bergen!  Daarna zijn we naar de Soriana gegaan en begon onze zoektocht naar verjaardagskadootjes voor Clarissa haar feestje. Dit verjaardagsfeest was dinsdag bij de familie van Arturo. Veel mensen, lekker eten en goed gedanst (op straat!). Als verrassing voor Clarissa maakten we pannenkoekentaart, mmm! Die week gingen we ook voor de eerste keer naar de Zumba. Zweten, maar oh zo leuk om even alle energie er uit te laten. Hopelijk krijgen we ook zo van die billen als de vrouwen hier. Vrijdag hadden we Viernes de Salud bij de familie van Dona Luz, zoals elke vrijdag. Wat we niet verwachten was de verrassing die ons te wachten stond: een douche van espuma. Laura deed alsof ze een foto met ons wou nemen en terwijl sprong iedereen  tevoorschijn met schuimbussen om ons ‘welkom’ te heten. Chido! Daarna gingen we naar een bar in de stad met Clarissa, Arturo, Rikki , Laurita en Gerardo. Een rock-cafe waar je je onmiddelijk in Engeland waant met een geweldige live-band . Het volgende weekend zaten we vier dagen zonder wifi. Perfect om onze eerste grote spelen voor te bereiden. En wat voor spelen! De eerste week speelden we spelletjes in het thema ‘video-games’. Denk: Mario and Luigi en tetris. Supercool! Die week gingen we ook voor de eerste keer spelen tijdens de speeltijd op het schooltje van Artesanos: zoveel kinderen!

Nog iets waar we trots op kunnen zijn deze week: we zagen onze eerste kakkerlakken in het huisje!

Het weekend erna gingen we weer eens naar de stad maar deze keer enkel met ons twee. We zijn zooo verloren gelopen! Zoeken naar een koffiebar in deze stad is niet makkelijk! We zijn dan maar terug op de bus gestapt naar een park in de buurt. Heerlijk: zo groen en rustig. De volgende dag hebben we onze vaste gids Arthuro dan maar terug mee gevraagd en hebben we de studentenbuurt van Guadalajara leren kennen en zijn we weer in hetzelfde restaurantje gaan eten als de vorige keer. Ondertussen zijn we er al drie keer geweest. Het is er zo goedkoop, gezellig en rustig! En stiekem vinden we het ook wel leuk om soms niet- Mexicaanse dingen te eten. Ook liet Arturo ons de eenigste chocolatier van Guadalajara zien waar ze de beste chocolade hebben. Eindelijk! Goede chocolade kennen ze hier niet echt :).

In de voorbije weken zijn we telkens op de vaste dagen gaan eten bij de drie families en overal kregen we de foto-albums van de vorige vrijwilligers te zien. Zo leuk om de avonturen van onze voorgangers te zien. Hierbij kregen we altijd lekker eten voorgeschoteld. Niet altijd makkelijk gezien we allebei wat terughoudend zijn naar het Mexicaanse eten. Maar we beginnen er aan te wennen! :) Ondertussen denken we wel iedereen gezien te hebben van de drie families. Moeilijk, gezien de families hier supergroot zijn. Een gezin van een stuk of 6 kinderen, plus partners en nonkels en kleinkinderen en… Een kind krijgen voor je 20e is hier dan ook niet abnormaal.

Het tweede weekend van oktober gingen we naar Puerto Vallarta. En stiekem hebben we er de week erna wel wat heimwee naar gehad. Het was er een superleuke sfeer: leuk hostel, interessante mensen leren kennen, ontspannen sfeer in de stad, strand, zon, zee,… Het mocht voor ons allemaal wel wat langer duren. We waren zaterdag na de manualidades vertrokken naar Puerto Vallarta samen  met Arturo ( en nog helemaal onder de bloem van de knutselactiviteit :p ). We zaten in een super luxueuse bus met tv’tje en veel beenruimte , ja zelfs voor Sarah met haar lange benen! Hierin overtreft Mexico Belgie toch wel. Aangekomen in Puerto Vallarta voelde we het warme klimaat al op onze huid plakken. We waren vrij laat aangekomen en het meisje van de receptie had nog speciaal op ons gewacht, superlief. Het hostel was heel kleurrijk ingericht en er hing een warme sfeer. We kregen onze sleutel en daarbij een lekker fris biertje om terug wakker te worden na zo’n lange busrit ( doen ze goe hier). We installeerden ons in de kamer en gingen op verkenning in Puerto Vallarta. De stad is heel groot en Westers, we moesten ons aanpassen aan het zien van alle toeristen, wat we niet meer gewoon waren na Artesanos :). De volgende dag hebben we lekker kunnen uitslapen  en konden we onze maagjes vullen met een pancake onbijt. Na wat gepraat met de supervriendelijk host trokken we naar een klein, minder toeristisch strandje. Het water was er helder en zo zout dat we zelfs geen luchtmatras nodig hadden, hahah. Na lang luieren op het strand zijn we tacos de pescado gaan eten, echt lekker. We hebben veel mensen in het hostel leren kennen van over heel de wereld. We werden overdonderd door alle verhalen en de reiskribbels begonnen op te borellen. We zijn dan met zijn allen gaan feesten om de eerste dag Vallarta mooi af te sluiten. Na twee zalige rustige dagen vol mooie uizichten en zalige mensen trokken we terug naar Artesanos om onze routine van spelletjes terug op te pikken.

Viernes de Salut en de mislukking van de Petit beurre taart. Zo kunnen we onze flater best omschrijven. Omdat we heel het weekend in Puerto Vallarta zaten hadden we geen tijd om naar de Soriana (de carrefour van Mexico) te gaan voor boodschappen voor de etentjes bij de families. We werden dan creatief en bedachten ons wat we konden maken van dessert voor bij Doña luz dat niet in de oven moest…. . Petit beurre taart! Grootste mislukking ooit: we hadden gewoon koekjes die drijfden in boter , lekkkkker. Teleurgesteld in ons kooktalent trokken we naar doña luz met lege handen en de belofte om volgende week iets mega lekkers te maken ( tiramisu? ).

De weekroutine ging rustig voorbij de week erna tot zaterdag, de drukste dag van de week gezien we de drie wijken langsgaan die dag om te knutselen. We stonden op het punt om te vertrekken toen er aan de deur geklopt werd. We deden  de deur open en daar stond een jongen die vriendelijk hallo zei. Heu Nederlands, is die verdwaald? Bleek dat we de stiefzoon van Thomas ( een ex vrijwilliger), Andres, voor de deur hadden! De jongen sprak vlot Nederlands en vertelde ons dat hij na 6 jaar in Aalst gewoond te hebben, terug in Mexico woont en zijn Nederlands wilt onderhouden. We vroegen hem dan of hij om twee uur mee naar de spelletjes wouw in Artesanos. Daar hebben we dan nog wat gebabbeld met hem en hem beter leren kennen. Zondag gaan we met hem afspreken terwijl we naar Lopez (de wijk verderop) gaan met de familia Flores. We hebben hem ook uitgenodigd voor de tieneractiviteit op woensdagavond om nog wat jongeren te leren kennen. We hebben de indruk dat er veel potentieel zit in de tieneractiviteit. We zijn bezig met interactieve spelletjes waarbij ze hopelijk een woordje engels bijleren, afwisselend met films. Vanavond gaan we pokeren met snoep , we hopen dat er een grote opkomst komt en we nog eens goed kunnen lachen met de adolescenten want humor hebben ze wel ;) .

Het voorbije weekend hebben we de tot nu toe mooiste plaats van Mexico gevonden. Lago de Chapala. Een supermooi meer met bergen errond en prachtige vogels. Zo rustig daar! Samen met Arturo en Lukas (een reiziger uit het hostel die we hebben leren kennen in Puerto Vallarta) hebben we daar gepicknickt en een ijsje gegeten. Speciaal ijs: ze hebben hier ijs met rode wijn en tequila.

Hola Belgica, el medio de nuestra perioda ya esta aqui!

Wij zijn ondertussen al bijna twee maanden in Mexico en het begint al meer als thuis aan te voelen. De herfst en winter is hier ook nu in aantocht en de nachten zijn al kouder maar overdag hebben we nog het warme zonnetje. Ondertussen lusten we zelfs al veel Mexicaans eten. De mole van Dona Luz is superrrlekker. En ondertussen doen we zelf ook overal chili op, hoe pikanter, hoe beter!

Het voorlaatste weekend van november zijn we naar Fiesta de la Virgen in Tolloquilla (naburige wijk) gegaan met ons gastgezin, de familia Flores. Wat een prachtige optocht met veel kleur. En natuurlijk kon er ook geen mis ontbreken :). Na de mis leerden we zelfs de Banda dansen met de zonen van de familie. De dag erna stonden we vroeg op om ruines in Teuchitlan te bezoeken. Na de klim naar boven sprongen we beneden in het zwembad dat we helemaal voor ons alleen hadden. Het voordeel van weekend hebben op maandag!

Wij hebben voor het eerst dias de los muertos meegemaakt! Arturo en zijn familie hebben ons meegenomen naar Tlaquepaque om deze feestdag te vieren. Er was een zee van mensen op straat tussen de verschillende altaren die opgezet waren om de doden te eren. Alles was zeer kleurrijk met fotos van de overledenen en het eten dat ze graag aten. Een zeer mooie traditie waarvan we trots zijn dat we ze dit jaar mee konden ervaren met de rest van Mexico. Deze dagen van feest dat bestaat uit twee delen: dia de los santos ( de heiligen, de babytjes) zoals wij allerheiligen hebben op 1 november en dia de los muertos zoals wij allerzielen hebben. Toch een raakpunt tussen Mexico en Belgie. Alleen weten de Mexicanen ze beter te eren en deze dagen te vieren ;) .

Na deze dagen van feest was het terug tijd om onze kindjes te bezoeken en met nieuwe spelletjes te starten. Omdat het toen nog steeds super warm was hadden we het idee om ze eindelijk de gegeerde waterspelletjes te geven. Het leukste was de kinderen zien rennen naar een emmer met water om er met hun mond dulces (snoepjes) uit te halen. Wat ook altijd aanslaat zijn spelletjes met waterballonen waar de kinderen ( en ook wij :p) kletsnat bij eindigen.

De laatste dagen van oktober bezochten we de fameuse stad ‘Tequila’. Eerlijk gezegd waren we beiden niet echt onder de indruk. Zeer toeristisch maar weinig te doen. Jammer! De dag erna gingen we zwemmen in Chapala. Heerlijk baden in hete (!) zwembaden met uitzicht op het meer van Chapala.

In Lomas gebeurt het vaak dat de kinderen de spelletjes vrij snel beu zijn en veel variatie nodig hebben. Wij bereiden daarom vaak een extra spel voor en deze keer was het een variatie op de olympische spelen. Hierbij verdeelden we de kinderen op in twee ploegen en moesten ze spelletjes doen zoals met een katapult bekers omgooien, handbal spelen waarbij de hele ploeg vastgebonden is met de handen aan elkaar, enz. Als afsluiter van deze activiteit vonden we het leuk om iets te doen dat we vroeger zelf veel moesten doen. We hadden een appel volgesmeerd met choco en deze aan een koortje gehangen. Er moest dan telkens een iemand van elke ploeg naar voor lopen en een hap nemen van de appel. Bij de persoon waarbij de appel viel won de ploeg. Het was een hilarische en smerige bedoeling maar de kinderen hadden er enorm van genoten en waren enthousiast over onze nutella choco :p.  Na al het spelen brachten we een bezoek aan Esperanza waar we de fameuse crepas (pannenkoeken) aten. Dit blijft zo populair bij alle families waardoor we meer pannenkoeken eten hier dan in Belgie.

Als knutselactiviteiten dachten we eraan om misschien iets met verf te doen. Gelukkig zijn er vele oude keukentafels en douchegordijnen die we op de grond konden leggen zodat de tempels proper blijven. We hadden voor deze activiteit plactisine op rietjes gezet die ze dan in de verf moesten dopem en zo een kunstwerk met stippen konden maken. Omdat de leeftijdverschillen tussen de kinderen zo groot zijn proberen we steeds af te wisselen qua moeilijkheidsgraad zodat elk kind zijn ding kan vinden.

Omdat er nog steeds weinig kinderen waren in Lomas tijdens de voormiddag hadden we besloten om onze weg naar het schooltje te zoeken. Dankzij de beschrijving van Tina en Esperanza ging dit vlot. We waren overdonderd door het mooie uitzicht dat de school had. Hier gingen we dan ook voor de eerstje keer spelen tijdens de speeltijd. Ook springtouwen was hier zeer populair net als in het schooltje van Artesanos. :)

Door de fotos van Aurélie en Charlotte wilden we ook graag naar Tapalpa. Dit hebben we dan gedaan samen met ons eigen Mexicaanse gids Hector. Hector had een planning van alle dagen met een uurschema (we gingen zeker geen tijd verliezen:p). Toen we aankwamen in Tapalpa leek het wel of we in de Ardennen of Duitsland waren beland. Allemaal mooie houten blokhutjes en zalige frise lucht. We kwamen vrij laat aan na een drukke week spelletjes zodat we ons direct installeerden in onze eigen ruime blokhut! De volgende dag stond er al 21kilometer stappen op de planning. We zijn om 6u opgestaan en zijn door de mist getrokken om ‘las piedrotas’ te zien. Hoge stenen waarop we een mooi uitzicht hadden. Wauw, het leek wel of we in een film waren beland. Na de tocht hebben we ‘tamales’ met spinazie gegeten, een specialiteit van Tapalpa en een stevig ontbijt :p. Hector wilde graag naar de mis en hierdoor hebben we het seminarie bezocht waar hij een jaar gewoond heeft. Daarna zijn we naar een meer gestapt en hebben we terug naar huis moeten liften omdat het al donker was. Na een lekkere maaltijd (nog een keer crepas :)) kropen we terug onder onze drie dekens om de volgende ochtend de tocht naar de watervallen te doen van 34 kilometer.  We kwamen zon, regen en hagel tegen onderweg. Onze condities werden enorm getest maar de beloning was het waard. Wauw, een van de mooiste dingen die we tot nu toe gezien hebben van Mexico!

De tweede week van november stonden de spelletjes in het teken van de voedselpiramide. Gezond eten blijkt hier namelijk niet altijd even makkelijk. De kinderen hebben op school zelfs een winkeltje waar ze snoep kunnen kopen tijdens de speeltijd. We speelden memorie met fruit, maakten puzzels en leerden wat gezond en ongezond is. Hopelijk hebben ze er iets van opgestoken!

Hola Bélgica!

Het is al december! Wat vliegt de tijd hier. Ondertussen zijn we al onze laatste maand ingegaan voor de nieuwe vrijwilligers komen.

De tweede week van november leek het net Belgie hier. Heel het weekend regende het pijpenstelen. We hebben veel spelletjes voorbereid in het huisje en uitgerust van een drukke week. Ook zijn we Esperanza gaan helpen met haar kraampje. Ze zit al een tijdje zonder auto en moet al haar spullen naar beneden sleuren. In de regen deze keer. Nadat we haar geholpen hadden hebben we nog een lekkere pan van haar gekocht. Mmmm! Maandag gingen we naar de tiangies met Arthuro. We hadden het allebei zo koud dat we thermisch ondergoed en een deken zijn gaan kopen. Dinsdag zijn we naar een museum geweest gezien de entree gratis is op deze dag. Wat een leuk museum!

De week erna hielden we een quiz over Belgie tijdens de spelletjes. Blijkbaar ligt Belgie in Afrika volgend de kinderen hier :). Ook speelden we een spel met de wereldkaart om hen toch wat geografisch inzicht bij te brengen.

Het weekend erna gingen we naar bosque de primavera met Arthuro en Jaleesa. Heerlijk gezwommen in de zwembaden en lekker gebbqt. Tegen de avond gingen we nog op zoek naar de waterval. Na een stevige daling kwamen we beneden aan maar jammer genoeg was de waterval te vuil om in te zwemmen. Bij de oversteek naar de andere kant viel bovendien Sarah haar gsm in het water. We hebben hier geen geluk met onze gsms!

Dinsdag zijn we met de familie van Arthuro en Jaleesa naar een echte lucha libre gegaan in Guadalajara. Wat een spectacel! Mensen die met elkaar worstelen, over elkaar springen, een dolenthousiast publiek,… Leuk om een keer mee te maken! Wij hebben ook ondervonden dat de lucha een occassie is om te schelden en naar elkaar te roepen zonder dat het onacceptabel is. Het amusement onder elkaar staat op een de lucha op twee, haha.

Deze week speelde we een spel met codes en raadsels. Dat sloeg erg aan bij de kinderen. We hadden allemaal verschillende envloppen met verschillende encargos. Met de dobbelsteen werd de nummer van de envelloppe betaald. Een van de opdrachten was crepas maken met bloem en water. Dit zorgde voor speciale creaties en zeer vuile kinderen. De opdrachten varieerden qua moeilijkheidsgraad waardoor er een uitnodiging was voor ieder kind! Wanneer de kinderen alle opdrachten hadden uitgevoerd en hun code haden gevormd wonnen ze een schat. De schat bestond uit dulces (snoepjes) waar ze maar al te blij mee waren.

Woensdag zetten we onze nieuwe traditie met de familia Flores verder: Belgische gezelschapspelletjes spelen na de cena. Ze zijn er hier verzot op :). Zo speelden we fiesta de animales en burro. Ook junglespeed is  zeer populair bij zowel de families als de kinderen. Daarom trokken ik en sarah erop uit om nog wat kaartspelen te vinden maar ondervonden dat dit in Mexico niet zo populair is en bijna niet verkocht wordt.

Donderdag trokken we na de spelletjes naar Riki’s huis om er sushi te gaan eten en erna te gaan feesten met Jaleesa en Arthuro. We namen de bus tot Riki’s huis alleen aan de periferico. Deze bussen laten enorm op zich wachten! Bij Riki aangekomen hadden we al enorme honger en trokken we naar de japaner voor mega goedkope en heerlijke sushi. We sloten de avond af door naar unplugped te gaan dit was ook onze laatste avond met Jaleesa voor ze terug naar Belgie trok.

Zaterdag vertrokken we naar Sayulita met Riki. Een weekendje strand, zon, zee en niets doen. Ook hebben we zo Clarissa (ex-vrijwilliger die ons ingeleid heeft in het project) nog eens een bezoekje kunnen brengen. We verbleven in la redonda een groot hostel waar Annabel een vriendin van clarissa de eigenaar van is. Sayulita was een echt hippie stadje waar iedereen op zijn blote voeten rondliep en badkleedij de dagelijkse outfit was. We hebben hier net als Tina en Lisa ook baby schildpadjes bevrijd en in het water gelaten! Dit was zo mooi om te zien en een mooi initiatief van Sayulita. Het stadje had een i dont care sfeer, een onwerkelijk paradijs waar meer Amerikanen in zate dan Mexicanen. Voor te surfen, snorkelen, paddleboarding, …. de ideale locatie.

De week erna speelden we de echte klassieke spelletjes uit de Belgische jeugdbeweging. Denk. tik tak boem, zak doek leggen, tussen twee vuren, kat en muis,… Zo leuk dat die spelletjes hier ook aanslaan!  We hebben ontdekt dat het leuk om is om deze af en toe tussen de grote spellen door ertussen te gooien omdat zij het nog altijd een van de leukste spelletjes vinden (vooral schipper mag ik overvaren). Het kaartenspel stronten sloeg ook erg aan bij de kinderen misschien omwillen van de naam maar ze doen hier altijd heel enthousiast aan mee.

Dit weekend hadden we ook de familieuitstap met de familia flores. Wij zijn toen gaan picknicken in een park met skaterampen, trampolines, speeltuigen, springkastelen , en nog veel meer. We zijn op de verschillende rampen gelopen en zelfs santi geraakte alleen op een ramp! Daarna hebben we een spel 4 vasos gespeeld en een heleboel kaartspelletjes. De familia flores had ook een trampoline gehuurd waar Lupe niet van weg te houden was. Na een actieve dag trokken we nog even naar het huis van Poncho dat ze aan het maken zijn.

Dinsdag gingen we eten bij Basilio (die een winkeltje heeft over de lokale kerk) enwe maakten belgische kip met pataten en appelmoes. Ze waren er verzot op! Het was een heel gezellige avond met een zeer leuke familie. We hebben al afgesproken voor een volgende cena!

Hola fria belgica!

Het is januari maar onze warme kleren blijven nog mooi opgeborgen. Morgen vertrekken we naar Mexico city om de nieuwe vrijwilligers (Melissa en Fabrizio) te gaan ophalen. Onze periode zit er jammer genoeg al op en we gaan hen nog tot eind januari inleiden in het project hier.

De laatste weken van december zaten vol feestdagen zoals, kerstavond, kerstmis, posada (kerstfeestje), oudejaarsavond , nieuwjaar en dan in januari drie koningen. De vakantie van de kinderen startte ook de tweede week van de december. We moesten nog steeds onze ouderactiviteit doen en dit hebben we dan gedaan in december in thema van ..kerst natuurlijk. We hebben met de kinderen een kerstboom gemaakt en daarna samen met de ouders verschillende kerstfiguren en kerstballen voor in de boom gemaakt. Het resultaat was een abstractemaar zeer creatieve kerstboom. De kinderen hadden de vorige manualidades ook een piñata gemaakt in de vorm van een kerstman (eerlijk gezegd leek hij meer op kabouter Wesley). Tijdens de ouderactiviteit mochten de kinderen deze geblinddoekt kapot slaan. De snoepjes vlogen in het rond, net als de kinderen op zoek naar alles wat ze maar konden vangen. De ouderopkomst was niet zo groot maar  er waren wel veel kinderen en het werd een geslaagd kerstfeestje ;).

Dan was het ineens 24 december en kerstavond. We hebben deze doorgebracht met de Familia Flores. Het was een andere ervaring dan kerstavond in Belgie. Hier is alles nog veel katholieker. Zo heeft onze gastfamilie een enorme kerststal. We misten wel een grote kerstboom en chocolade. Hier in Mexico hechten ze veel meer belang aan de kerststal dan aan een grote kerstboom. Kerstavond begon voor de familie om 21u met naar de mis gaan. Om 22u30 sloten wij mee aan en werd er gegeten, we hebben gevulde pierna gegeten. Zeer lekker een soort wit vlees met een vulling van noten. Dan volgde de tequila samen met de traditie van de pakjes! Iedereen moest een kadootje meenemen met snoepjes en deze werden dan verdeeld door willekeurig een naam te trekken en iets leuks over deze persoon te zeggen. We kregen veel snoep bijna allemaal gemaakt uit chili :). Hierna hebben we nog een reeks spelletjes gespeeld. Zo werd het snel 3u00 en was het ondertussen al kerstdag. Kerstdag hebben we gevierd bij Esperanza samen met haar familie. Hier hebben we een heleboel pizza en pannekoeken gegeten!

Tussen al deze feestdagen werd er ook gespeeld. Omdat we nog geld moesten hebben voor onze eindactiviteit zetten we een sponsoractiviteit op. Iedere sponsor die een vrije bijdrage gaf mocht in ruil een opdracht geven aan ons en de kinderen. Die opdrachten deden we dan ook tijdens de spelletjes. Hierbij zat bijvoorbeeld een Nederlands liedje zingen, een aantal standbeelden nabootsen met de kinderen, een hartje vormen, enz. Het resultaat is snel te zien op de facebookpagina van Artesanos vzw.

Dan werd het al snel zaterdag de 31ste en oudejaarsavond die we volgens de traditie hebben gevierd met de familie van doña Luz in het rancho! Om vijf uur vierden we Belgisch nieuwjaar met een ijsje in de zon. Na een lange rit in de bekende “limousine” (auto met enorme koffer vannachter waarin je kan zitten) van Doña Luz kwamen we aan bij de rancho. Het uitzicht was overweldigend zo mooi , zo`n mooie natuur en natuurlijk een heleboel dieren.  We kregen een rondleiding door Laura en zagen alle paarden, kippen en schapen. Er werd al snel tequila gedronken en als iedereen gearriveerd was aten we birria en pozole ( typische gerechten van Mexico). Ze staken vuur af (bommetjes ipv vuurwerk in de lucht) en om oouoo werden er pakjes uitgewisseld. De mannen gingen dan jagen en we zaten onder de sterren rond een vuur tequila te drinken.  De volgende ochtend moesten we om 8u `s ochtends opstaan om verse melk van de koeien te drinken met alweer alcohol, en zeeer lekker. Daarna gingen we nog andere familieleden van Lupe bezoeken om om 18u terug thuis te komen en kapot te zijn van de twee gezellige dagen. De week erna begonnen we al aan onze laatste week!

Die week speelden we een spel rond dinosaurussen. Het bordspel in het begin van onze periode sloeg zo hard aan dat we er nog een maakten om mee af te sluiten. Ook wilden we de kinderen de kans geven hun lievelingsspelletjes nog eens te spelen.We hadden een doosje gemaakt met verschillende spelletjes in. De kinderen mochten dan een voor een papiertje trekken met een spelletje dat we dan gingen spelen. De kinderen schreven ook hun lievelingsspelletjes op waaronder veel voetbal, 18, en ponchados. Vrijdag maakten we in Artesanos een vlag  met de kinderen om Melissa en Fabrizio te verwelkomen in de luchthaven.

Zaterdag zeven januari was het dan zover: de eindactiviteit. Omdat het museum waar we naartoe wilden gesloten was besloten we naar de zoo te gaan. We huurden een bus en gingen in alle wijken de kinderen ophalen. De kinderen kregen een zakje met koekjes, een banaan en een blad met opdrachtjes voor in de zoo bij het opstappen. Er waren enkele begeleiders bij (ouders en leden van de families) en ongeveer vijventwintig kinderen.  Aangekomen aan de zoo wachten we nog op Riki, Laura en Suri en deden we nog wat spelletjes, waaronder ninja. We splitsten ons op in drie groepen en iedereen ging naar de vele dieren kijken. De zoo is veel groter in Mexico dan in Belgie dus er werd veel gewandeld. Om half vijf gingen we terug met een bus vool vermoeide kinderen naar huis na een geslaagde dag.

Het is nu zondag en kuisdag bij ons zodat het huisje helemaal proper is voor de nieuwe vrijwilligers want morgen gaan we naar Mexico City om hen op te halen. Het was een periode vol nieuwe ervaringen, warme mensen , veel spelletjes en natuurlijk lekker eten! ¡Viva Mexico!